Η αρτηριακή υπέρταση είναι μια ασθένεια στην οποία προσδιορίζεται η συνεχιζόμενη αύξηση της αρτηριακής πίεσης σε δείκτες 140/90 mm Hg. Τέχνη. Αυτή η παθολογία βρίσκεται στο 40% του ενήλικου πληθυσμού και συχνά βρίσκεται όχι μόνο σε ηλικιωμένους, αλλά και σε νέους, νέους και έγκυες γυναίκες. Έχει γίνει μια πραγματική "επιδημία του 21ου αιώνα", και οι γιατροί πολλών χωρών ζητούν από όλους να μετρήσουν τακτικά την αρτηριακή πίεση τους από την ηλικία των 25 ετών.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, μόνο το 20-30% των ασθενών με αρτηριακή υπέρταση λαμβάνουν επαρκή θεραπεία και μόνο το 7% των ανδρών και το 18% των γυναικών παρακολουθεί τακτικά την αρτηριακή τους πίεση. Στα αρχικά στάδια, η αρτηριακή υπέρταση εμφανίζεται ασυμπτωματική ή αποδεικνύεται από απόψεις ή από την αναζήτηση των ασθενών για τον γιατρό να θεραπεύει άλλες ασθένειες. Αυτό οδηγεί στην πρόοδο της παθολογίας και σε σημαντική επιδείνωση της υγείας. Πολλοί ασθενείς με αρτηριακή υπέρταση που δεν αναζητούν ιατρική βοήθεια ή απλώς αγνοούν τις συστάσεις του γιατρού και δεν λαμβάνουν συνεχή θεραπεία για να διορθώσουν τους δείκτες εκτύπωσης για φυσιολογικούς δείκτες (όχι περισσότερο από 130/80 mm Hg), για να αποκτήσουν τον κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών αυτής της παθολογίας: εγκεφαλικό επεισόδιο, εγκεφαλικό επεισόδιο, μυοκαρδιακό τρόπο, καρδιακή ανεπάρκεια κλπ.
Μηχανισμοί ανάπτυξης και ταξινόμηση
Η αύξηση της αρτηριακής πίεσης συμβαίνει λόγω της στένωσης των αυλών των κύριων αρτηριών και αρτηρίων (μικρότερων κλάδων των αρτηριών), που προκαλούνται από σύνθετες ορμονικές και νευρικές διεργασίες. Κατά τη μείωση των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων, το έργο της καρδιάς αυξάνεται και ο ασθενής αναπτύσσει ουσιαστική (δηλαδή πρωτογενή) υπέρταση. Αυτή η παθολογία εμφανίζεται στο 90% των ασθενών. Στο υπόλοιπο 10%, η αρτηριακή υπέρταση είναι συμπτωματική (δηλ. Δευτερεύουσα) και άλλες ασθένειες (συνήθως καρδιαγγειακές).
Λόγω των οργάνων, η βασική υπέρταση (ή η υψηλή αρτηριακή πίεση) δεν αναπτύσσεται μέσω βλάβης. Στη συνέχεια, οδηγεί στην ήττα των οργάνων στόχων.
Η δευτερογενής υπέρταση προκαλείται από σφάλματα στη λειτουργία των συστημάτων και των οργάνων που εμπλέκονται στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, δηλ. Η μεταβολή της αρτηριακής πίεσης είναι το σύμπτωμα της υποκείμενης νόσου. Είστε ταξινομημένοι από:
Νεφρός (παρεγχυματικό και αναγκαστικό):
Αναπτύξτε λόγω συγγενούς ή επίκτητης υδροφίας, οξείας ή χρόνιου σπειραματούλου και πυελονεφριτού, νεφρού πολυκυστικός, ακτινοβολίας από νεφρά, διαβητική σπειραματόνων κ. λπ.
Αιμοδυναμική (μηχανική και καρδιαγγειακή):
Αναπτύσσονται με ανεπάρκεια των βαλβίδων της αορτής, πλήρως φραγκοκοιλιακού αποκλεισμού, αορτικής αθηροσκλήρυνσης, ανοικτού αορτικού καναλιού, αορτικής συνολικής, ασθένειας pagete, αρτηριοφλεβικών συρίγγων κλπ.
Ενδοκρινικός:
Αναπτύσσονται με ένα φαιοχρωμοκύτωμα (ορμόμινη γειτονικό όγκο), παραγανγκλιώμα, άλογα, ακρομουγκάλια, σύνδρομο Izenko-Kush και άλλα.
Νευρογόνο:
Ανάπτυξη για ασθένειες και εστιακές βλάβες του νωτιαίου μυελού και του εγκεφάλου, της υπερκαπνίας (αύξηση της ποσότητας του διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα) και της οξέωσης (μετατόπιση της ισορροπίας βάσης οξέος στην κατεύθυνση της οξύτητας).
άλλος:
Αναπτύσσονται με καθυστερημένη τοξική κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, δηλητηρίαση του tallium και μολύβδου, του καρκινοειδούς συνδρόμου (δηλητηρίαση από το αίμα με υπερβολικές ορμόνες), πορφυρικά (κληρονομικές διαταραχές του μεταβολισμού των χρωστικών, φαγητίνες, κατεχολές, καταρροές με αλυρίσματα, κατεχολές, κατεχολές, καταρράσεις με αλυστιές, κατεχολές, καταρράσεις με αλουμινές, κατεχολές, καταρροές με αλουμινές, κατεχολές, καταρράξεις με αλουμινές, κατεχολές, καταρράξεις με αλουμινές, κατεχολές, καταρράξεις με αλυστιές, κατεχολές, καταρράξεις με αλυσίδες, κατεχολές, καταρροές, κατεχολές, καταρροές με λαβυροκορτίνη φόντο στο παρασκήνιο. Λήψη αναστολέων ΜΑΟ.
Λόγω της φύσης του μαθήματος, η αρτηριακή υπέρταση μπορεί να είναι:
προσωρινός:
Η αύξηση της αρτηριακής πίεσης παρατηρείται επεισοδιακά, διαρκεί αρκετές ώρες σε αρκετές ημέρες και ομαλοποιείται χωρίς χρήση ναρκωτικών.
Λάυ:
Η αρτηριακή πίεση αυξάνεται λόγω των επιδράσεων ενός προκλητικού παράγοντα (φυσικό ή ψυχο-συναισθηματικό στέλεχος) για τη σταθεροποίηση της νόσου και είναι απαραίτητη η χρήση φαρμάκων.
σταθερός:
Ο ασθενής έχει σταθερή αύξηση της αρτηριακής πίεσης και απαιτείται σοβαρή και σταθερή θεραπεία για την ομαλοποίηση του.
Krisova:
Ο ασθενής έχει τακτικές υπερτασικές κρίσεις.
κακοήθη:
Η αρτηριακή πίεση αυξάνεται σε υψηλούς αριθμούς, η παθολογία είναι γρήγορη και μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές και το θάνατο του ασθενούς.
Όσον αφορά τη σοβαρότητα, η αρτηριακή υπέρταση ταξινομείται ως εξής:
I πτυχίο: Η αρτηριακή πίεση αυξάνεται σε 140-159_90-99 mm ed. Τέχνη. ;
II βαθμός: Η αρτηριακή πίεση αυξάνεται σε 160-170/100-109 mm ed. Τέχνη. ;
ΙΙΙ: Η αρτηριακή πίεση αυξάνεται στα 180/110 mm RT. Τέχνη. Και πάνω.
Σε απομονωμένη συστολική υπέρταση, μόνο οι δείκτες συστολικής πίεσης άνω των 140 mm Hg χαρακτηρίζονται από αύξηση. Τέχνη. Αυτή η μορφή υψηλής αρτηριακής πίεσης παρατηρείται συχνότερα σε ανθρώπους άνω των 50 έως 60 ετών και η θεραπεία τους έχει τα δικά της χαρακτηριστικά.
Σημάδια αρτηριακής υπέρτασης
Οι ασθενείς με αρτηριακή υπέρταση μπορούν να διαταραχθούν από πονοκέφαλο και ζάλη.
Για πολλά χρόνια, οι ασθενείς δεν έχουν την παρουσία αρτηριακής υπέρτασης. Μερικοί από αυτούς κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου υψηλής αρτηριακής πίεσης βρίσκονται σε ένα ψυχαιμοτικό κράτος επεισόδια αδυναμίας, ζάλη και συμπτώματα σε ψυχοεπιχειρησιακό κράτος. Με την ανάπτυξη μιας σταθερής ή ασταθούς υπέρτασης, ο ασθενής έχει καταγγελίες για:
γενική αδυναμία ·
Flackers τρεμοπαίζει μπροστά στα μάτια.
Φιλονικία;
Ζάλη;
παλλόμενος πονοκέφαλος?
Daubiness και παραισθησία στα άκρα.
Βραχύτητα της αναπνοής ·
Δυσκολίες στη γλώσσα ·
Πόνος στην καρδιά.
Πρήξιμο των άκρων και του προσώπου.
Οπτική δυσλειτουργία κ. λπ.
Κατά την εξέταση του ασθενούς, οι βλάβες καθορίζονται:
Νεφρό: ουραιμία, πολυουρία, πρωτεϊνουρία, νεφρική ανεπάρκεια.
Εγκέφαλος: υπερτασική εγκεφαλοπάθεια, διαταραχή του κύκλου του εγκεφάλου.
Καρδιά: πάχυνση των οπλοστασίων, υπερτροφία της αριστερής κοιλίας.
Vessodes: Στενότητα του αυλού των αρτηριών και της αρτηρόης, της αθηροσκλήρωσης, του ανευρύσματος, της διαστρωμάτωσης της αορτής.
Augungenboden: Αιμορραγία, αμφιβληστροειδοπάθεια, τύφλωση.
Διάγνωση και θεραπεία
Ασθενείς με σημάδια αρτηριακής υπέρτασης μπορούν να συνταγογραφηθούν από τέτοιες εξετάσεις:
Μέτρηση της αρτηριακής πίεσης.
Γενικές εξετάσεις ούρων και αίματος ·
Βιοχημική εξέταση αίματος με τον προσδιορισμό του συνολικού επιπέδου χοληστερόλης, της χοληστερόλης λιποπρωτεΐνης, της κρεατίνης, του καλίου, της γλυκόζης και των τριγλυκεριδίων.
EKG;
Echo-kg;
Μελετώντας το μάτι ·
Υπερηχογράφημα των νεφρών και της κοιλιακής κοιλότητας.
Εάν είναι απαραίτητο, ο ασθενής μπορεί να συνιστάται να πραγματοποιήσει πρόσθετες εξετάσεις. Μετά την ανάλυση των δεδομένων που ελήφθησαν, ο γιατρός επιλέγει ένα διάγραμμα της φαρμακευτικής θεραπείας και δίνει λεπτομερείς συστάσεις για να αλλάξει τον τρόπο ζωής του ασθενούς.
